Bak Ne Var Elimde

İkisi elele tutuşmuş gidiyordu. Aptal bir tebessüm vardı yüzlerinde. Kaderleri muhtemelen birbirine bağlıydı. Biri olmadan diğeri asla olamayacaktı. Baktığım her yerde onları görüyordum sanki. İçimdeki nefret giderek büyüyordu. Bu kadarı gerçekten çok fazlaydı. Her an elele olmalarını ve bana gülümsemelerini izlemek ızdırap vericiydi. Ama alışmak zorundaydım. Çünkü aynı yerlerde nefes alıyorduk. En azından bir süre daha böyle devam etmek zorundaydı. Bütün şehre aralarındaki bağdan bahsederken sevgilerini kulakları sağır edecek bir biçimde dile getiriyorlardı. Öyle ki bütün bunlar yetmezmiş gibi ben yaklaşınca seslerini yükseltiyor daha mutlu görünüyorlardı. Hayır kıskanmıyordum onları. Sadece tahammül sınırımın zirvelerinde dolaşıyordum. Herkesin yüzünü güldürecekti oysa onlar. Bense bu gereksiz ilişkiden yeterince zarar görmüştüm. Eminim bu birliktelik ikisi için de mutlu sonla bitmeyecekti. Fakat onlar ısrarla tersini düşünüyordu. Birbirlerine tutmaları için verdikleri yalanları şimdi onları şaşkınlıkla izleyen kişilerle paylaşıyorlardı. Benim için tuhaf bir durumdu. Ama alışılmadık sayılmazdı.

Baktığımı farkedince ''Bir dakika bakar mısın'' dedi. Bunu söylerkenki tonlamasını istediğim yere çekebilirdim. Zira bunu düşünerek kaybedecek vaktim yoktu. Sakin davranıp durabildim. Elime bir kaç renkli kağıt tutuşturup uzaklaşmaya başladılar. Yazılanları kısmen tahmin edebiliyordum. Yakın zamanda da benzerlerini almıştım. Onların birlikteliğinin kötü sonuçlanması, yerinde başkalarının olması sonrasında dahi bir şey çıkmayacağını görmek içimi acıtıyordu. Resmen bunu kafama kazımıştı ''her gelen aynı'' dan kalan acı tablo..

Evet bugünlerde her yanda seçim arabaları var. O arabaların üstünde de komik fotoğrafları koca koca amcaların. Kah köpek severken kah tenis oynarken. Bazen de il ve ilçe adayları elele tutuşmuş gülümserken. Şanslıysanız benim gibi kendilerine de denk gelmeniz mümkün.

yalçın..